Krótkie omówienie testerów mgły solnej ①

Tester mgły solnej

Sól, prawdopodobnie najbardziej rozpowszechniony związek na planecie, jest wszechobecna w oceanie, atmosferze, na lądzie, w jeziorach i rzekach. Gdy cząsteczki soli zostaną włączone do maleńkich kropelek cieczy, powstaje środowisko mgły solnej. W takich środowiskach niemal niemożliwe jest podjęcie próby ochrony przedmiotów przed skutkami mgły solnej. W rzeczywistości mgła solna ustępuje jedynie temperaturze, wibracjom, ciepłu i wilgotności oraz środowiskom zakurzonym pod względem uszkodzeń maszyn i produktów elektronicznych (lub ich komponentów).

Testy w rozpylaczu solnym są kluczową częścią fazy rozwoju produktu w celu oceny jego odporności na korozję. Takie testy dzielą się głównie na dwie kategorie: jedną jest test narażenia na naturalne środowisko, który jest czasochłonny i pracochłonny, a zatem jest rzadziej stosowany w praktycznych zastosowaniach; drugą jest sztucznie przyspieszony test symulowanego środowiska w rozpylaczu solnym, w którym stężenie chlorków może osiągnąć kilka lub nawet kilkadziesiąt razy większą wartość niż stężenie w rozpylaczu solnym w naturalnym środowisku, a szybkość korozji jest znacznie zwiększona, co skraca czas uzyskania wyników testu. Na przykład próbka produktu, która korodowałaby w naturalnym środowisku przez rok, może zostać przetestowana w sztucznie symulowanym środowisku w rozpylaczu solnym z podobnymi wynikami w ciągu zaledwie 24 godzin.

1) Zasada testu w mgle solnej

Test mgły solnej to test symulujący warunki środowiska mgły solnej i jest stosowany przede wszystkim do oceny odporności produktów i materiałów na korozję. Ten test wykorzystuje sprzęt do testów mgły solnej w celu stworzenia środowiska mgły solnej podobnego do tego, które występuje w atmosferze nadmorskiej. W takim środowisku chlorek sodu w mgle solnej rozkłada się na jony Na+ i jony Cl- w określonych warunkach. Jony te reagują chemicznie z materiałem metalowym, tworząc silnie kwaśne sole metali. Jony metali, po wystawieniu na działanie tlenu, redukują się, tworząc bardziej stabilne tlenki metali. Proces ten może prowadzić do korozji, rdzewienia i pęcherzenia metalu lub powłoki, co z kolei może prowadzić do szeregu problemów.

W przypadku produktów mechanicznych problemy te mogą obejmować uszkodzenia korozyjne komponentów i elementów złącznych, zacinanie się lub nieprawidłowe działanie ruchomych części komponentów mechanicznych z powodu przeszkód oraz przerwy lub zwarcia w mikroskopijnych przewodach i płytkach drukowanych, co może nawet doprowadzić do pęknięcia nóżek komponentów. Jeśli chodzi o elektronikę, właściwości przewodzące roztworów soli mogą powodować znaczne zmniejszenie rezystancji powierzchni izolatorów i rezystancji objętościowej. Ponadto rezystancja między materiałem korozyjnym w rozpylaczu solnym a suchymi kryształami roztworu soli będzie wyższa niż rezystancja oryginalnego metalu, co zwiększy rezystancję i spadek napięcia w tym obszarze, wpływając na działanie porażenia prądem, a tym samym na właściwości elektryczne produktu.