1) Klasyfikacja testu mgły solnej
Badanie w mgle solnej polega na sztucznej symulacji zjawiska korozji w środowisku naturalnym w celu oceny odporności korozyjnej materiałów lub wyrobów. W zależności od różnych warunków testowych, test mgły solnej dzieli się głównie na cztery typy: test obojętnej mgły solnej, test kwaśnej mgły solnej, test mgły solnej z przyspieszeniem jonów miedzi i test naprzemiennej mgły solnej.
1. Test w obojętnej mgle solnej (NSS) jest najwcześniejszą i najczęściej stosowaną metodą przyspieszonego badania korozji. Do testu wykorzystuje się 5% roztwór chlorku sodu, wartość PH ustawia się w zakresie neutralnym (6-7), temperatura testu wynosi 35 ℃, wymagana szybkość osiadania mgły solnej wynosi 1-2ml/80cm2.h.
2. Test kwaśnej mgły solnej (ASS) opracowano na podstawie testu obojętnej mgły solnej. W badaniu do 5% roztworu chlorku sodu dodaje się lodowaty kwas octowy, co powoduje obniżenie wartości pH roztworu do około 3. Roztwór staje się kwaśny, a powstająca na końcu mgła solna staje się kwaśna od obojętnej mgły solnej. Szybkość korozji jest około trzykrotnie większa niż w teście NSS.
3. Test w mgle solnej z przyspieszeniem jonów miedzi (CASS) to nowo opracowany zagraniczny szybki test korozji w mgle solnej. Temperatura badania wynosi 50℃, a do roztworu soli dodaje się niewielką ilość soli miedzi – chlorku miedzi, co silnie indukuje korozję, a jej szybkość korozji jest około 8 razy większa niż w teście NSS.
4. Test naprzemiennej mgły solnej jest kompleksowym testem mgły solnej, który w rzeczywistości jest naprzemiennością testu neutralnej mgły solnej, testu wilgotnego ciepła i innych testów. Stosuje się go głównie do całego produktu typu wnękowego, poprzez penetrację wilgotnego środowiska, dzięki czemu korozja mgły solnej powstaje nie tylko na powierzchni produktu, ale także wewnątrz produktu. Jest to produkt poddany naprzemiennej konwersji w mgle solnej, wilgotnym upale i innych warunkach środowiskowych, a na koniec ocenia się właściwości elektryczne i mechaniczne całego produktu ze zmianami lub bez.
Powyżej znajduje się szczegółowe wprowadzenie do czterech klasyfikacji testu mgły solnej i jego charakterystyki. W praktyce należy wybrać odpowiednią metodę badania w mgle solnej, biorąc pod uwagę właściwości produktu i cel badania.
Tabela 1 w odniesieniu do GB/T10125-2021 „Test korozji w sztucznej atmosferze Test w mgle solnej” i powiązanych materiałach przedstawia porównanie testu w mgle solnej.
Tabela 1. Lista porównawcza czterech testów w mgle solnej
| Metoda testowa | NSS | TYŁEK | KAS | Naprzemienny test mgły solnej |
| Temperatura | 35°C±2°℃ | 35°C±2°℃ | 50°C±2°℃ | 35°C±2°℃ |
| Średnia szybkość osiadania dla obszaru poziomego 80㎡ | 1,5 ml/godz. ± 0,5 ml/godz | |||
| Stężenie roztworu NaCl | 50g/L±5g/L | |||
| Wartość pH | 6,5-7,2 | 3.1-3.3 | 3.1-3.3 | 6,5-7,2 |
| Zakres zastosowania | Metale i stopy, powłoki metalowe, folie konwersyjne, anodowe powłoki tlenkowe, powłoki organiczne na podłożach metalowych | Miedź + nikiel + chrom lub nikiel + chromowanie dekoracyjne, anodowe powłoki tlenkowe i powłoki organiczne na aluminium | Miedź + nikiel + chrom lub nikiel + chromowanie dekoracyjne, anodowe powłoki tlenkowe i powłoki organiczne na aluminium | Metale i stopy, powłoki metalowe, folie konwersyjne, anodowe powłoki tlenkowe, powłoki organiczne na podłożach metalowych |
2) Ocena testu mgły solnej
Test mgły solnej jest ważną metodą badania korozji stosowaną do oceny odporności na korozję materiałów w środowisku mgły solnej. Wyniki metody wyznaczania obejmują metodę określania wartości znamionowej, metodę ważenia, metodę określania wyglądu materiału korozyjnego oraz metodę statystycznej analizy danych korozyjnych.
1. Metoda oceny oceny polega na porównaniu stosunku powierzchni korozji do powierzchni całkowitej. Próbkę dzieli się na różne poziomy, przy czym konkretny poziom stanowi podstawę do wykwalifikowanej oceny. Metoda ta ma zastosowanie do oceny próbek płaskich i może wizualnie odzwierciedlać stopień korozji próbki.
2. Metoda oceny ważenia opiera się na masie próbki przed i po ważeniu testu korozyjnego, obliczeniu masy ubytku korozyjnego w celu oceny stopnia odporności próbki na korozję. Metoda ta szczególnie nadaje się do oceny odporności metalu na korozję, umożliwia ilościową ocenę stopnia korozji próbki.
3. Metoda określania wyglądu korozyjnego jest metodą jakościową, polegającą na obserwacji próbek do badania korozji w mgle solnej, czy należy określić, czy występuje zjawisko korozji. Metoda ta jest prosta i intuicyjna, dlatego jest szeroko stosowana w normach produktowych.
4. Analiza statystyczna danych korozyjnych zapewnia metodę projektowania testów korozyjnych, analizowania danych korozyjnych i określania poziomu ufności danych korozyjnych. Stosowany jest głównie do analizy statystycznej korozji, a nie do określenia jakości konkretnego produktu. Metoda ta umożliwia przetwarzanie i analizę dużej ilości danych dotyczących korozji w celu wyciągnięcia dokładniejszych i bardziej wiarygodnych wniosków.
Podsumowując, metody oznaczania próby mgły solnej mają swoją charakterystykę i zakres stosowania, a do oznaczania należy dobrać odpowiednią metodę w zależności od konkretnych potrzeb. Metody te stanowią ważną podstawę i środki oceny odporności materiałów na korozję.
Czas publikacji: 01 marca 2024 r
